Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Μαιμουδάκι μηνών 6...

Σήμερα είμαστε 6 μηνών και 11 ημερών....(αλήθεια προς τι  ο πληθυντικός που χρησιμοποιούμε... είμαστε 6 μηνών... βγάζουμε δοντάκι, κάναμε το εμβόλιο μας...)

 Και σιγά σιγά ( ή μάλλον γρήγορα γρήγορα δεν έχω αποφασίσει ακόμη...) γινόμαστε μικρά, τοσοδούλικα ανθρωπάκια, μικρογραφία και προάγγελος του ενήλικα που θα καταλήξουμε. Φαίνεται ήσυχο παιδί μέχρι στιγμής, χαμογελαστό και μάλλον λίγο αντικοινωνικό. 

Αυτό που εμένα όμως με σοκάρει και με κάνει να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου είναι η αλλαγή στην αγκαλιά του, στο άγγιγμα του, στο κούρνιασμα του πάνω μου. Έχει αρχίσει να θυμίζει περισσότερο επιθυμία και θέληση παρά ένστικτο... Το λαμπίρισμα στα μάτια του και το τεράστιο χαμόγελο του όταν βλέπει τον μπαμπά του ή εμένα.

 Και φυσικά το  μικρό καθαρματάκι έχει ήδη καταλάβει πως με λίγη υποκρισία μπορεί να καταφέρει πολλά. Ψεύτικα βηχαλάκια, κλαμματάκια μέχρι και ψεύτικες τσιρίδες είναι πλέον στην καθημερινότητα μου για να μου θυμίζουν πως η μορφή κοινωνικοποίησης του ανθρώπου και της δράσης- αντίδρασης στις σχέσεις αρχίζει από τη κούνια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου